اولین کسی که سلفی گرفت
امروز روز جهانی عکس سلفی است برای همین در این قسمت می توانید با تاریخچه عکس سلفی و اولین نفری که در دنیا عکس سلفی گرفت را بشناسید.
به گزارش زنهار؛ سلفی به معنای گرفتن عکس پرتره از خود است که در آن شما خودتان عکاس هستید و سوژه عکاسی هم خودتان می باشید که معمولاً با استفاده از آینه یا گرفتن دوربین به سمت صورت خودتان انجام می شود.
گرفتن عکس های سلفی و به اشتراک گذاشتن آن ها به طور گسترده و از طریق دوربین های دیجیتالی، اینترنت و پلتفرم های شبکه اجتماعی مثل فیس بوک افزایش پیدا کرده است و افراد تمایل زیادی به تصاویر خودشان نشان می دهند.
کلمه سلفی در سال 2013 به عنوان کلمهِ سال شناخته شد و در دیکشنری آکسفورد هم قرار گرفت که در آن این کلمه را این گونه تعریف کردند:"عکاسی که از خودش عکس می گیرد و معمولاً این کار را با موبایل یا وبکم انجام می دهد و در شبکه های اجتماعی پست می کند. "
اگر مایلید یک سلفی خوب ثبت کنید پیشنهاد می کنیم سری به مطلب " چگونه یک عکس سلفی عالی و جذاب بگیریم؟ " بزنید.
خب به نظر شما اولین بار چه کسی از خودش عکس سلفی انداخت؟ برای اینکه تاریخچه عکس سلفی را بشناسیم ، اول باید به تاریخچه عکاسی برگردیم. در عکاسی، پرتره گرفتن از خود، خیلی قبل تر از اختراع فیسبوک یا حتی موبایل انجام شده بود.
در مورد اولین شخصی که عکس سلفی از خود گرفته می توان گفت یکی از نمونه های آن عکاس آمریکایی به نام "رابرت کورنیلیوس" است که یک پرتره در سال 1839 از خودش گرفت و یکی از اولین عکاسانی بود که از خودش عکس گرفته بود.
در سال 1914 شخصی روسی به نام "گراند آناستازیا" با استفاده از یک دوربین جعبه ای از خودش عکس پرتره گرفت که این دوربین ها در سال 1900 اختراع شده بودند.
سپس این عکس را برای یکی از دوستانش ارسال کرد که روی آن نوشته بود:من این تصویر را از طریق آیینه از خودم گرفتم. انجام این کار با دست خودم بسیار سخت بود. او اولین نوجوانی بود که از خودش سلفی گرفته بود.
شاید بتوان گفت استرالیا اولین کشوری بود که در آن عکس های سلفی مدرن اختراع شدند. گروهی از افراد استرالیایی در سال 2001 یک وبسایت تاسیس کردند و اولین سلفی های پرتره دیجیتالی را روی اینترنت انتشار دادند. در 13 سپتامبر سال 2002 اولین عکس های سلفی در پلتفرم های اینترنتی استرالیایی به صورت آنلاین به اشتراک گذاشته شد.
یک عکاس هالیوودی به نام "لستر ویز برود" اعلام کرد اولین فردی بوده که سلفی های سلبریتی از خودش گرفته، سلفی سلبریتی یعنی عکسی که از خودتان و یک سلبریتی می گیرید، او اظهار داشت که این کار از سال 1981 انجام شده است.
برای دانستن جزئیات بیشتر در مورد شخصیت شناسی افراد علاقه مند به سلفی سری به مطلب " شخصیت شناسی سلفی بازها " بزنید.
در بخش های قبلی نمناک خواندید که مقامات پزشکی گرفتن زیاد عکس سلفی را علامت یک مشکل ذهنی در افراد دانستند. یک نمونه بسیار غم انگیز هم در این مورد وجود دارد و آن هم فردی به نام "دانی بومن" 19 ساله است که بعد از اینکه نتوانست یک عکس سلفی عالی از خودش بگیرد، دست به خودکشی زد.
"بومن" بیشتر اوقات خودش را در روز به گرفتن صد ها عکس سلفی می پرداخت و وزن کم کرده بود و به خاطر همین کار از مدرسه اخراج شده بود. تشخیص پزشکان این بود که "دانی" هم به این مشکل دچار شده است.
گرفتن زیاد عکس سلفی می تواند نشان دهنده یک اختلال روانی و یک اختلال اضطراب در مورد ظاهر شخصی افراد باشد پس حواستان باشد در گرفتن عکس سلفی از خود زیاده روی نکنید.
همه ما افرادی را در اطراف خود می شناسیم که در طول روز مدام در حال گرفتن عکس سلفی هستند و این بسیار کلافه کننده است. آن ها به دنبال گرفتن یک عکس عالی برای پروفایل هستند و به دنبال بهترین ها می گردند و هر روز هزاران عکس را از خودشان پست می کنند.
البته که بعضی از ما بابت این عکس های سلفی حسادت می کنیم زیرا از عکس های سلفی خودمان اصلاً رضایت نداریم. روز جهانی عکس سلفی، روزی است که شما می توانید زمان بگذارید و صدها عکس از خودتان بگیرید تا یک عکس مناسب را پیدا کنید و از بابت آن شرمنده و خجالت زده نباشید.
سلفی پرتره یک هنر محسوب می شود و از زمان اختراع دوربین فیلمبرداری در سال 1885 انسان ها به دنبال این بودند که تصاویر خودشان را به ثبت برسانند و این کار را خودشان انجام دهند. رویِ کار آمدنِ عکاسی دیجیتال باعث شد که سلفی های پرتره از سال 1990 تا اوایل سال 2000 رواج پیدا کنند که پیشرفت زیادی در عکسبرداری را ایجاد کرد.
از همان زمان دوربین گوشی موبایل ، دوربین های دیجیتالی و شبکه های اجتماعی تقریباً دو برابر سال 2005، نوع جدیدی از عکسبرداری را معرفی کردند که در آن زمان سلفی خیلی کلمه شناخته شده ای نبود اما کم کم و به مرور زمان مفهوم جهانی پیدا کرد.
تا اوایل سال 2006 شرایط فراهم کردن عکس سلفی برای همه مقدور نبود تا اینکه کم کم سلفی معنا و مفهومش تغییر پیدا کرد و یک راه ارتباطی هم محسوب شد.