این روستای عجیب به زن سالاری شهرت دارد!

به گزارش زنهار به نقل از مجله دیتا، روستای آب اسک در ۸۰ کیلومتری شهرستان آمل واقع شده است. این روستا مجموعه‌ای از جاذبه‌هایی همچون چشمه‌های آبگرم معدنی با خاصیت درمانی، غار و جاذبه‌های تاریخی است. اما نکته جالب و البته عجیب درباره این روستا برگزاری رسمی به نام «زن شاهی» است.

اگر از جاده هراز به سمت شمال کشور در حرکت باشید، در شرق جاده تابلوی روستایی را خواهید دید به نام آب اسک. این روستا به دلایل متعددی یکی از مقاصد گردشگری مهم شهرستان آمل به شمار می‌رود.

از جاذبه‌های این روستا می‌توان به رودخانه هراز در نزدیکی این روستا، چشمه‌های آب گرم متعدد، دریاچه امامزاده علی، غارهای تاریخی کافر کلی، چشم‌انداز زیبای روستا به سمت مراتع اسک وش و بافت سنتی بی‌نظیر روستا اشاره کرد.

به‌جز تمام این جاذبه‌های گردشگری، یک مراسم سنتی معروف در این روستا به نام «زن شاهی» که در یک روز خاص از سال برگزار می‌شود، بر تعداد گردشگران مشتاق این روستا بیش از پیش افزوده است.

جزئیات مراسم «زن شاهی»

همه ساله در یکی از جمعه‌های اردیبهشت ماه، روستای آب اسک هیچ مردی را در خود نمی‌پذیرد. در این روز که با تصمیم بزرگان روستا انتخاب می‌شود زنان روستا مردانشان را با اسفند به بیرون روستا بدرقه می‌کنند و خود به درون روستای آب اسک باز می‌گردند.

از میان زنان روستا، یک زن به عنوان ملکه یا همان شاه و یکی به عنوان وزیر، عروس و تعدادی به عنوان سرباز یا نگهبان انتخاب می‌شوند.

وظیفه نگهبانان و سربازها این است که به هیچ عنوان اجازه ورود مردان را به داخل روستا ندهند، هر مردی که در روز زن شاهی پا به داخل روستا بگذارد به دستور ملکه تنبیه خواهد شد.

در طی این مراسم ملکه و دیگر زنان روستا ابتدا به خانه‌هایی می‌روند که عزادار یکی از عزیزان ازدست‌رفته‌شان هستند و پس ازآن به عیادت کسانی که بیمار هستند می‌روند.

بعد از عیادت از بیماران به سراغ خانه‌هایی می‌روند که در آن‌ها دخترهای نوعروس روستا زندگی می‌کنند، تبریک گفتن به این نوعروس‌ها وظیفه عروس نمادین روستای آب اسک است.

ملکه این روز را به حل و فصل اختلافات زنان روستا نیز اختصاص می‌دهد، در این مراسم اگر زنی از زن دیگر شکایتی دارد باید شکایت خود را در ملاعام مطرح کند تا ملکه که از موسپیدان روستا نیز به شمار می‌رود، مسئله را واکاوی و حل کند.

کارهای مردسالارانه

مردان نیز در این روز مشغول کارهایی در دامنه کوه‌های روستا هستند، آن‌ها به محلی به نام «ورف چال» می‌روند. ورف چال محلی است در نزدیکی روستای آب اسک که در قرن نهم، چاهی عمیق برای جمع‌آوری برف در نیمه دوم سال در آن حفر شده.

مردان روستای آب اسک نیز به دامنه‌های کوه‌ها می‌روند تا با جمع‌آوری برف‌های باقیمانده از زمستان و انبار کردن آن‌ها در این چاه، در تابستان که گوسفندهای خود را برای چرا به دامنه این کوه‌ها می‌آورند، آب برای آشامیدن داشته باشند.

اگر شما مقررات این مراسم را رعایت کنید می‌توانید به عنوان یک گردشگر به این روستا بروید و از تماشای این مراسم لذت ببرید.