انتشار اولین تصاویر بچه جن؛ کشور را در بهت فرو برد / ببینید

به گزارش زنهار به نقل از فرادید، یک زوج انگلیسی که به تازگی به خانۀ جدیدشان در شهر لینکلن نقل مکان کرده بودند، بعد از باز کردن یک دریچۀ چوبی در توالت خانه‌شان، یک چهرۀ عجیب ۶۰۰ ساله را که در آنجا پنهان شده بود مشاهده کردند.

تریسی وورستر و همسرش روری که در شهر لینکلن انگلستان زندگی می‌کنند، یک در مخفی را در توالت خانۀ خود کشف کرده‌اند که در زیر آن یک چهرۀ سنگی عجیب و غریب مخفی شده بود؛ این مجسمۀ چهره شباهت زیادی با نماد محلی شهر لینکلن یعنی «بچه جنّ لینکلن» (Lincoln Imp) دارد.

آقا و خانم وورستر بعد از اینکه پانل چوبی درون توالتشان را جا به جا کردند، در زیر آن یک تخته‌سنگ بزرگ یافتند که چهره‌ای شبیه چهرۀ مجسمۀ معروف شهر لینکلن یعنی «بچه جن لینکلن» داشت.

در قسمت دهان این چهره حفره‌ای وجود داشت که به نظر می‌رسد در واقع سوراخ توالت یا به هر حال نوعی حفرۀ تخلیۀ فاضلاب بوده باشد. یک کارشناس رسمی تاریخ و باستان‌شناسی بعد از بررسی این یافته تایید کرد که این نوعی زهکشی است که بیش از ۶۰۰ سال قدمت دارد.

ایمپ (یا بچه جنّ) موجودی افسانه‌ای از اساطیر اروپایی است که شبیه پری یا دیو است و در خرافات و داستان‌های سنتی و بومی به طور گسترده از آن یاد شده است.

بچه جن لینکلن که به نماد این شهر تبدیل شده یک مجسمۀ سنگی با گوش‌های گاو، دست‌هایی شبیه چنگال جانوران و بدنی پوشیده از پشم است که بالای ستونی مشرف به کلیسای جامع لینکلن قرار دارد. با اینکه او یک پسر کوچک (با حدود ۳۰ سانتی متر ارتفاع) است، اما تأثیر فرهنگی زیادی در شهر گذاشته و اهالی لینکلن آن را به نوعی نماد و طلسم سعادتمندی خودشان می‌دانند. این مجسمه احتمالاً در قرن سیزدهم تراشیده شده است.

مجسمۀ معروف بچه‌جن در کلیسای جامع لینکلن؛ چهرۀ کشف شده در توالت شباهت زیادی به چهرۀ این مجسمه دارد

خانۀ آقا و خانم وورستر در جایی قرار دارد که در قرن سیزدهم میلادی بخشی از کالج کشیشان بود و در جنوب کلیسای جامع شهر ساخته شده بود.

این زوج اوایل سال جاری به ملک خود نقل مکان کردند. آن‌ها گفته‌اند که این کشف نشان می‌دهد که چرا لینکلن یک شهر شگفت‌انگیز است و افزودند که به تاریخ خانه خود افتخار می‌کنند.

وورسترها اوایل سال جاری میلادی به خانۀ جدید نقل مکان کردند

کشف چهره ۶۰۰ساله «بچه‌جن» در توالت یک خانه

خانم وورستر گفت: «ما همیشه به بیرون خانه نگاه می‌کردیم و آثار تاریخی شهر را می‌دیدیم؛ اما حالا پیدا کردن یک اثر تاریخی در درون خانه واقعا برای ما شگفت‌آور است».

آقای ورستر افزود: «تقریبا کل این خانه به نوعی دیوارهای توخالی دارد و بنابراین ممکن آثار بیشتری از این نوع در خانه وجود داشته باشند».