اگر مورد تجاوز قرار گرفتیم چه کار باید انجام دهیم؟

برخی افراد مورد آزار و تعرض جنسی قرار می گیرند که باید روح و روان آنها تحت نظارت همیشگی باشد.

اگر مورد تجاوز قرار گرفتیم چه کار باید انجام دهیم؟

به گزارش زنهار، تجاوز به حریم خصوصی افراد اقدامی غیراخلاقی است. در همه جای دنیا افراد بیماری وجود دارند که اقدام به تجاوز به افراد دیگر می کنند. فردی که مورد تجاوز واقع شده است نباید این موضوع مهم را از خانواده اش مخفی کند. مراجعه به موقع به روانشناس و حمایت خانواده و اطرافیان در بهبود حال و زندگی آینده فردی که به او تجاوز شده است بسیار موثر است. در ادامه تمام آنچه را که باید پس از مورد تجاوز قرار گرفتن بدانید آورده ایم.

به گزارش رکنا ، بهشید ارفع نیا وکیل دادگستری می‌گوید: تجاوز به عنف با قوانین حاکم در ایران غیرقابل اثبات است، چون معمولا تجاوز در حضور شاهد آن هم 4 تا مرد عادل نیست، مگر اینکه متجاوز اقرار کرده باشد، که آن هم غیرممکن است، زیرا فرد متجاوز معمولا منکر می‌شود.

مهدیه بهارمست می گوید: طی سال‌های اخیر همزمان با افزایش میزان آزار و تعرض جنسی در جامعه ایران، حساسیت‌های افکار عمومی نیز به سمت پیگیری این موضوع رفته است. گرچه آمارهایی درباره چگونگی پیگیری آزار و تعرض جنسی و پرونده‌های قضایی آن به بیرون درز نمی‌کند، اما به نظر می‌رسد در مقایسه با گذشته تعداد پیگیری‌ها از این موضوع بیشتر شده است.

با این حال ، بسیاری از جامعه‌شناسان تاکید دارد که قربانیان باید در صورت مواجهه با آزار و تجاوز پیگیری حقوقی کنند تا به جمعیت خاموش تبدیل نشوند و دچار  آسیب‌های زمینه‌ای بیشتر نشوند.

بر همین اساس بهشید ارفع‌نیا وکیل دادگستری از راه‌های پیگیری قانونی آزار و تعرض جنسی می‌گوید که به شرح زیر است:

برای شکایت از متجاوز به کدام دادگاه باید مراجعه کرد و با طرح چه عنوانی؟

معمولا باید شکایت کیفری در دادسرای وقوع جرم طرح شود، البته اگر کسی هم اطلاع ندارد می‌تواند از کلانتری محل سکونت بپرسد و بعد اقدام کند. در هر صورت برای ادامه پیگیری‌های لازم دادسرا می‌فرستد به کلانتری، شکوایه روی برگه A4 ساده هم می‌تواند باشد، یعنی فرم خاصی هم ندارد.

عنوان روی شکوایه به نوع تجاوز بستگی دارد، مثلا تجاوز به عنف یعنی رابطه جنسی به زور، که در ادامه این شکایت شاکی با نامه قضایی به کلانتری مراجعه می‌کند تا با یک مامور به درب منزل متشاکی‌عنه برود و به او ابلاغ کند تا در همان لحظه با مامور بیاید به کلانتری برای تکمیل روند پرونده و کلانتری آنان را ارجاع می‌دهد به دادسرا.

در قانون برای اثبات تجاوز پیش بینی شده که شامل چهار بار اقرار متهم، شهادت چهار مرد عادل و در نهایت علم قاضی است، در واقع مواردیست که شدنی نیست، چرا قانونگذار این شرایط غیرممکن برای اثبات را بیان کرده؟

واقیعت این است تجاوز به عنف با قوانین حاکم در ایران غیرقابل اثبات است، چون معمولا تجاوز در حضور شاهد آن هم 4 تا مرد عادل نیست، مگر اینکه اقرار کرده باشد که آن هم غیرممکن است، زیرا فرد متجاوز معمولا منکر می‌شود، بنده نظرم بر این است که این ماده با این شرایط می‌خواست حرمت جامعه را حفظ کند، معمولا اگر همچنین جرمی را فردی انجام دهد، قربانی نتواند آن را اثبات کند.

از نظر قانونی، تفاوت میان آزار جنسی و تجاوز جنسی چیست؟

تجاوز جنسی دیگر آخرین مرحله است ولی آزار جنسی می‌تواند اعم از رفتار، حرف‌های رکیک، نگاه کردن به اصطلاح هیزی کردن و لمس اعضای بدن کودک یا قربانی باشد، مثلا اگر راننده سرویس کودکی کلمات مستهجنی به کار ببرد خود آزار جنسی تلقی می‌شود، حتی اگر کسی هم در اجتماع چنین کلماتی را بشنود تهمت جنسی یا نام حقوقی آن قذف است، قذف نوعی دشنام و به معنای متهم کردن شخصی به زنا یا لواط است، از این بابت هم فرد می‌تواند شکایت کند.

تجاوز جنسی چگونه مورد تایید پزشکی قانونی قرار می‌گیرد؟

معمولا در 24 الی 48 ساعت اولیه تجاوز باید به پزشکی قانونی مراجعه شود، غیر این صورت ممکن دیگر آثار آن مشخص نباشد، ولی اگر آثار تجاوز روی لباس و ملافه قربانی برجای مانده باشد، تا سال‌ها متوالی DNA متجاوز روی آن باقی می‌ماند، حتی اگر آن شسته شود.

با توجه به اهمیت زمان در اثبات تجاوز، آیا سیستم قضایی نباید به موارد تجاوز به صورت ویژه رسیدگی کند؟

بهتر است، زودتر به پزشکی قانونی ارجاع شود، اگر از اول درخواست دستور موقت را از قاضی بخواهند، بالطبع این روند سریعتر پیش می‌رود.

شکایت از متجاوز از نظر قانونی تا چه حد قابل پیگیری است، آیا متجاوز می‌تواند با وثیقه آزاد باشد؟

تا حدی که قربانی بخواهد، قاضی مکلف به رسیدگی است. بله متجاوز می‌تواند با قرار وثیقه تا زمان دادگاه و اثبات جرم او آزاد باشد و این بستگی به نظر قاضی دارد.

تفاوت بررسی حقوقی تجاوز زنان با کودکان چیست؟

کاملا واضح است، زیرا کودک اصلا در این باره اراده‌ای از خودش ندارد و در اصل نمی‌داند چه اتفاقی در حال رخ دادن است ولی وقتی که احساس درد یا خونریزی می‌کند تازه متوجه می‌شود چه اتفاقی افتاده ولی زن گاهی اوقات خودش تمایل دارد به برقراری رابطه که البته تجاوز اسمش نیست، که بستگی به طرح درخواست در دادسرا هم دارد ولی درباره کودک قربانی فرقی نمی‌کند پسر یا دختر باشد در هر صورت عنوان تجاوز حتما بهش تعلق می‌گرد.

مهم ‌ترین تغییر قانونی که می ‌تواند منجر به پیشگیری اجتماعی و فردی از این جرم شود، چیست؟

در حال حاضر شش سال است، که لایحه حمایت از کودک و نوجوانان به دلائل نامعلوم در مجلس خاک می‌خورد، که تمام این موارد را قانون‌گذار پیش بینی کرده و برای آن مجازات تعیین کرده است. البته من عقیده دارم که مجازات‌ها در مقابل چنین جرمی کم است ولی بهر حال بهتر از هیچی است.

در دوره قبلی مجلس اصرار کردیم تا سریعتر این لایحه تصویب شود، اما نشد، چرا اینقدر به تعویق می‌افتد را ما متوجه نشدیم. در صورتی که امروزه شاهد رشد تجاوز به کودکان هستیم.

در خصوص تجاوز به مردان و زنان شخص متجاوز قطعا دارای مشکل روانی است، البته نه تا حدی که از او سلب مجازات شود، ولی باید قانون به گونه‌ای باشد که متجاوز بودن فرد قابل اثبات شود و حتما فرد متجاوز مجازات سنگینی برایش پیش بینی شود تا کمتر شاهد چنین جرم‌های در جامعه باشیم.

مراحل بهبودی پیامدهای تجاوز و آزار جنسی

بهبودی پیامدهای تجاوز و آزار جنسی به زمان نیاز دارد و روند بهبودی می تواند دردناک باشد. اما به کمک راهکارهایی می توانید حس کنترل خود را بازیابید، ارزش شخصی خود را دوباره بسازید و فرآیند بهبود را بیاموزید.

خشونت جنسی به طور تکان دهنده ای در جامعه رایج است. بر اساس گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، تقریباً از هر ۵ زن ۱ نفر در ایالات متحده در یک دوره از زندگی خود، اغلب توسط کسی که او را می شناسد و به او اعتماد دارند، مورد تجاوز یا آزار جنسی قرار می گیرد. در برخی از کشورهای آسیایی، آفریقایی و خاورمیانه، این رقم حتی بیشتر هم است. حمله جنسی فقط به زنان محدود نمی شود. بسیاری از مردان و پسران نیز هر ساله دچار تجاوز و آزار جنسی می شوند.

صرف نظر از سن و جنسیت، تأثیر و پیامدهای تجاوز و آزار جنسی فراتر از هرگونه آسیب جسمانی است. آسیب دیدگی در اثر تجاوز جنسی یا آزار جنسی می تواند به شدت تخریب کننده باشد. این تجربه ممکن است باعث شود شما احساس ترس، شرمندگی، تنهایی کرده و یا گرفتار کابوس، مرور مجدد صحنه های دلخراش و سایر خاطرات ناخوشایند شوید. در دنیا دیگر احساس امنیت نمی کنید. به دیگران هم اعتماد ندارید. شما حتی به خودتان هم اعتماد نخواهید داشت.

همچنین ممکن است قضاوت، ارزش شخصی خود و حتی سلامت عقلی خودتان را هم زیر سوال ببرید. ممکن است خود را به خاطر آنچه اتفاق افتاده سرزنش کنید یا باور کنید که “کثیف” یا یک “کالای آسیب دیده” هستید. در روابط احساس خطر می کنید، از این رو صمیمیت برایتان غیرممکن می­‌شود. علاوه بر این، مانند بسیاری از قربانیان تجاوز، ممکن است با PTSD، اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم کنید.

مهم است که به یاد داشته باشید آنچه که شما به عنوان پیامدهای تجاوز و آزار جنسی تجربه می کنید یک واکنش طبیعی در برابر آسیب است. احساس ناتوانی، شرم، نقص و سرزنش خود از علائم آن هستند و حقیقت ندارند. هر چقدر هم دشوار به نظر برسد، با این نکات و تکنیک ها می توانید با آنچه اتفاق افتاده است کنار بیایید، احساس امنیت و اعتماد خود را بازیابید و بهبودی و ادامه زندگی خود را بیاموزید.

باورهای نادرست و حقایقی درباره پیامدهای تجاوز و آزار جنسی

حذف افسانه های سمی و سرزنش کننده قربانیان در مورد خشونت جنسی می تواند به شما در شروع روند بهبودی کمک کند.

باور نادرست : شما می توانید یک متجاوز را با توجه به نوع ظاهر یا اعمال او تشخیص دهید.

واقعیت : هیچ راه مطمئنی برای شناسایی یک متجاوز وجود ندارد. بسیاری از آنها کاملاً عادی، دوستانه، جذاب و غیر تهدیدآمیز به نظر می رسند.

باور نادرست : اگر با او مقابله نمی کردید، مطمئنا فکر نمی کردید که اینقدر بد است.

واقعیت : در طی یک حمله جنسی، شوکه شدن بسیار معمول است. مغز و بدن شما از شدت فشار وارده خاموش می شود و حرکت، گفتار یا فکر کردن را دشوار می کند.

باور نادرست : افرادی که مورد تجاوز قرار می گیرند، به دلیل نحوه لباس پوشیدن یا رفتارشان “خودشان آن را درخواست می کنند”.

واقعیت : تجاوز یک اتفاق جنایی است. مطالعات نشان می دهد که متجاوزان قربانیان را بر اساس میزان آسیب پذیری آنها انتخاب می کنند، نه بر اساس میزان جذاب بودن آنها یا میزان لاس زدن آنها.

باور نادرست : تجاوز در قرار عاشقانه اغلب یک سوء تفاهم است.

واقعیت : متجاوزین در قرارهای عاشقانه معمولاً از خود دفاع می کنند و ادعا می کنند که حمله یک اتفاق ناخواسته در حین مستی بوده است. اما تحقیقات نشان می دهد که اکثریت قریب به اتفاق متجاوزان در قرارهای عاشقانه مجرم هستند. این مردان افراد آسیب پذیر را هدف قرار می دهند و اغلب قربانیان را با مشروبات الکلی مست می کنند تا بتوانند به آنها تجاوز کنند.

باور نادرست : اگر قبلاً با آن شخص رابطه داشته باشید تجاوز جنسی به شمار نمی رود.

واقعیت : فقط به این دلیل که قبلاً به رابطه جنسی با کسی رضایت داده‌اید، به او تا ابد حق رابطه با شما را نمی دهد. اگر همسر، دوست پسر یا عاشق شما برخلاف میل شما رابطه جنسی برقرار کند، این عمل مصداق تجاوز به عنف است.

مراحل بهبودی پیامدهای تجاوز یا آزار جنسی

مرحله ۱: در مورد آنچه برای شما اتفاق افتاده است صحبت کنید

اعتراف به اینکه مورد تجاوز یا آزار جنسی قرار گرفتید، بسیار دشوار است. مانند یک لکه ننگ است. می تواند احساس کثیفی و ضعف در شما ایجاد کند. همچنین ممکن است از واکنش دیگران ترس داشته باشید. آیا آنها در مورد شما قضاوت خواهند کرد؟ به شما به شکل متفاوتی نگاه خواهند کرد؟ راحت‌تر به نظر می رسد که اتفاق را مثل راز پیش خودتان نگه دارید. اما وقتی سکوت کنید، خودتان را از کمک محروم می کنید و بیشتر قربانی می‌شوید.

با کسی که به او اعتماد دارید تماس بگیرید. طبیعی است که فکر کنیم اگر در مورد تجاوز خود صحبت نکنیم، انگار اصلا اتفاق نیفتاده است. اما وقتی از حقیقت اجتناب می کنید نمی توانید بهبود یابید. پنهان کردن این مسئله فقط به احساس شرم شما می افزاید.

صحبت کردن هرچه قدر هم ترسناک باشد، شما را آزاد خواهد کرد. با این حال، مهم است که افرادی که با آنها صحبت می­‌کنید را مخصوصاً در ابتدای امر با دقت انتخاب کنید. بهترین فرد کسی است که حمایت، همدلی و آرامش داشته باشد. اگر کسی را ندارید که به او اعتماد داشته باشید، با یک درمانگر صحبت کنید یا با یک خط تلفن بحران تجاوز جنسی تماس بگیرید.

احساس ناتوانی و انزوا را به چالش بکشید. این ضربه به شما احساس ناتوانی و آسیب پذیری می دهد. مهم است که به خود یادآوری کنید که نقاط قوت و مهارتهای کنار آمدن با آن را دارید که می توانید از شرایط سخت عبور کنید. یکی از بهترین راه ها برای بازیابی احساس قدرت، کمک به دیگران است. برای این منظور می‌توانید کارهای داوطلبانه انجام دهید، خون بدهید، به یکی از دوستان نیازمند خود برسید یا به خیریه مورد علاقه خود کمک کنید.

به یک گروه پشتیبانی برای قربانیان تجاوز یا سوء استفاده جنسی بپیوندید. گروه های پشتیبانی می توانند به شما کمک کنند تا احساس انزوا و تنهایی را از خود دور کنید. آنها همچنین اطلاعات ارزشمندی در مورد چگونگی کنار آمدن با علائم و فعالیت در جهت بهبودی را ارائه می دهند.

مرحله ۲: با احساس گناه و شرم کنار بیایید

حتی اگر از نظر فکری درک کنید که مقصر تجاوز یا حمله جنسی نیستید، باز هم ممکن است با احساس گناه یا شرم مبارزه کنید. این احساسات می‌توانند بلافاصله پس از حمله ظاهر شوند یا سالها پس از حمله بوجود آیند. اما همانطور که به حقیقت آنچه اتفاق افتاده اعتراف می کنید، پذیرفتن کامل مسئولیت شما آسان تر خواهد بود. شما باعث این حمله نبوده اید و چیزی برای شرمندگی ندارید.

احساس گناه و شرم اغلب ناشی از تصورات غلطی از این قبیل است:

شما جلوی حمله را نگرفته اید. بعد از یک واقعه، آسان است که حدس بزنید چه کاری باید انجام می‌دادید یا چه کاری را انجام نداده‌اید. اما وقتی درگیر حمله هستید، مغز و بدن شما شوکه می شوند. نمی توانید واضح فکر کنید. بسیاری از مردم می گویند احساس “یخ زدگی” می کنند. خود را در مورد این واکنش طبیعی در برابر ضربه قضاوت نکنید. شما در این شرایط بحرانی بهترین کاری را که می توانستید انجام دادید. اگر می توانستید جلوی حمله را بگیرید، این کار را می کردید.

شما به شخصی که “نباید” اعتماد کرده اید. یکی از دشوارترین موارد برای مقابله با تعرض توسط شخصی که می شناسید نقض اعتماد است. طبیعی است که شروع به سوال کردن از خود کنید و از خود بپرسید که آیا به علائم هشدار دهنده دقت نکرده اید. فقط به یاد داشته باشید که مهاجم تنها کسی است که مقصر است. با تصور اینکه متجاوز انسان شایسته‌ای بود خود را سرزنش نکنید. کسی که باید احساس گناه و شرم کند فرد متجاوز است، نه شما.

مست بوده اید یا به اندازه کافی محتاط نبوده اید. صرف نظر از شرایط، تنها کسی که مسئول حمله است عامل این حمله است. شما آن را نخواستید و یا لیاقتتان آن چیزی که شما اتفاق افتاده است نیست. مسئولیت این حادثه را به کسی اختصاص دهید که متعلق به او است، یعنی به شخص متجاوز.

مرحله ۳: خود را برای مرور صحنه های دلخراش و خاطرات ناراحت کننده آماده کنید

هنگامی که شما یک چیز استرس زا را تجربه می کنید، بدن شما به طور موقت به حالت “جنگ یا گریز” می رود. وقتی تهدید از بین می‌­رود، بدن آرام می‌شود. اما تجربه های آسیب زایی مانند تجاوز به عنف می تواند باعث شود سیستم عصبی شما در حالت آماده باش زیاد گیر کند. بنابراین شما نسبت به کوچکترین محرک ها بسیار حساس می‌­شوید. این مورد در بسیاری از قربانیان تجاوز جنسی وجود دارد.

بازگشت به عقب، کابوس ها و مرور صحنه های دلخراش به خصوص در چند ماه اول پس از حمله بسیار رایج است. اگر سیستم عصبی شما در مدت طولانی “گیر کرده” باشد و دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شوید، این بیماری می تواند مدت بسیار طولانی با شما باقی بماند.

برای کاهش استرس مرور گذشته و خاطرات ناراحت کننده سعی کنید عوامل محرک را پیش بینی کرده و خودتان را برای آنها آماده کنید. موارد معمول شامل تاریخ سالگرد آن، افراد یا مکانهای مرتبط با تجاوز و برخی از مناظر، صداها یا بوها است. اگر می دانید که چه عواملی ممکن است باعث واکنش ناراحت کننده شوند، موقعیت بهتری برای درک آنچه اتفاق می افتد خواهید داشت و برای آرام شدن اقداماتی انجام می دهید.

به سیگنال های خطرناک بدن خود توجه کنید. وقتی احساس استرس و ناامنی می کنید بدن و احساسات شما به شما هشدار می دهند. این سرنخ‌ها شامل احساس تنش، حبس کردن نفس، افکار سریع، تنگی نفس، گرگرفتگی، سرگیجه و حالت تهوع است.

برای تسکین خود گام های فوری بردارید. وقتی متوجه هر یک از علائم فوق شدید، مهم است که قبل از اینکه از کنترل خارج شوند سریعاً برای آرام کردن خود اقدام کنید. یکی از سریع ترین و موثرترین راه ها برای آرام سازی اضطراب و وحشت، کاهش سرعت تنفس است.

با این تمرین تنفسی ساده، حمله عصبی را تسکین دهید

    به راحتی نشسته یا بایستید و کمرتان را صاف کنید. یک دست خود را روی سینه و دیگری را روی شکم قرار دهید.

    آهسته از بینی خود نفس بکشید، تا چهار بشمارید. دست روی شکم شما باید بالا برود. دست روی سینه شما باید خیلی کم حرکت کند.

    نفس خود را تا شماره هفت نگه دارید.

    بازدم را از طریق دهان تا ۸ شماره بیرون دهید و در حین انقباض عضلات شکم، تا آنجا که می توانید هوا را بیرون دهید. دست روی شکم شما باید هنگام بازدم به داخل حرکت کند اما دست دیگر شما باید خیلی کم حرکت کند.

    دوباره دم، چرخه را تکرار کنید تا زمانی که احساس آرامش و تمرکز کنید.

نکاتی برای مقابله با مرور صحنه های دلخراش

جلوگیری از بازگشت به عقب و مرور صحنه های دلخراش همیشه امکان پذیر نیست. اما اگر احساس کردید که ارتباط خود را با زمان حال از دست داده‌اید و احساس می کنید حمله جنسی دوباره اتفاق می افتد، اقداماتی وجود دارد که می توانید انجام دهید.

بپذیرید و به خود اطمینان دهید که این یک بازگشت به عقب است و واقعیت ندارد. واقعه آسیب زا به پایان رسیده و شما زنده مانده اید. در اینجا یک نوشته ساده آورده شده است که می تواند به شما کمک کند: “من احساس وحشت/ترس/فشار می کنم، زیرا در حال یادآوری تعارض/تجاوز/آزار جنسی هستم. اما وقتی به اطراف نگاه می­‌کنم می‌بینم که آن حادثه در حال رخ دادن نیست و من در واقع در معرض خطر نیستم. “

خود را در زمان حال مشغول کنید. تکنیک های اتصال به زمان حال می تواند به شما کمک کند تا توجه خود را از بازگشت به عقب منحرف کرده و به محیط فعلی خود برگرداند. به عنوان مثال، سعی کنید به بازوهایتان ضربه بزنید یا آنها را لمس کنید یا محیط واقعی خود و آنچه را که هنگام تماشای اطراف می‌بینید توصیف کنید – مکانی را که در آن هستید، تاریخ کنونی و ۳ چیزی را که وقتی به اطراف نگاه می کنید می‌بینید، نام ببرید.

مرحله ۴: دوباره به بدن و احساسات خود متصل شوید

از آنجایی که پس از تجاوز یا حمله، سیستم عصبی شما در یک حالت حساسیت بیش از حد قرار می­‌گیرد، ممکن است سعی کنید خود را بی حس کنید یا از هرگونه ارتباط با ضربه جلوگیری کنید. اما شما نمی توانید احساسات خود را به طور انتخابی غیرفعال کنید. وقتی احساسات ناخوشایند را خاموش می کنید، خودآگاهی و ظرفیت شادی را نیز خاموش می کنید. شما در نهایت از نظر عاطفی و جسمی بی‌­حس می شوید. یعنی حضور دارید، اما کاملاً زنده نیستید.

علائمی که می‌­گوید در حال اجتناب از احساس و بی حسی به روش ناخوشایندی هستید:

    احساس خاموش شدن جسمی، یعنی احساسات بدنی را مانند گذشته احساس نمی کنید. حتی ممکن است در تمایز بین لذت و درد دچار مشکل شوید.

    از بدن یا محیط اطراف خود احساس جدا بودن دارید. ممکن است احساس کنید به جای مشارکت در آن، خودتان یا وضعیتی که در آن هستید را تماشا می کنید.

    در تمرکز و یادآوری چیزها مشکل دارید.

    با استفاده از محرک ها، فعالیت های پرخطر یا درد جسمانی احساس زنده بودن کرده و احساس پوچی درونی خود را خنثی می­‌کنید.

    مصرف بی رویه مواد مخدر یا الکل.

    فرار به دنیای خیالات، رویاها، تلویزیون دیدن یا بازی های ویدیویی بیش از حد و …

    احساس جدا شدن از دنیا، افراد و فعالیتهایی که قبلاً از آنها لذت می برید.

    برای بهبودی پس از تجاوز، باید دوباره به بدن و احساسات خود متصل شوید.

پس از یک ضربه جنسی پیوند مجدد با بدن و احساسات ترسناک است. از بسیاری جهات، تجاوز بدن شما را به دشمنتان تبدیل می­‌کند، زیرا چیزی است که مورد تعارض و آلودگی قرار گرفته است، چیزی که ممکن است از آن متنفر باشید یا بخواهید آن را نادیده بگیرید.

همچنین مواجهه با احساسات شدید مرتبط با حمله ترسناک است. گرچه ممکن است در روند اتصال مجدد احساس خطر کنید، اما در واقع خطرناک نیست. احساسات گرچه قدرتمند هستند اما واقعیت ندارند. آنها به شما آسیب نمی رسانند و شما را دیوانه نمی کنند. خطر واقعی برای سلامت جسمی و روانی شما نادیده گرفتن آنها است.

بهبودی پس از آزار جنسی

وقتی دوباره با بدن و احساسات خود پیوند برقرار کنید، احساس امنیت، اعتماد به نفس و قدرت بیشتری خواهید کرد. شما می توانید از طریق تکنیک های زیر به این هدف برسید:

    حرکات موزون

    ریتم می تواند بسیار شفابخش باشد. به ما کمک می کند تا آرامش پیدا کرده و حس کنترل بدن خود را بازیابیم. هر چیزی که ریتم و حرکت را با هم ترکیب کند مفید خواهد بود، ازجمله رقص، نواختن درام ، راه پیمایی. حتی می توانید با تمرکز روی حرکات عقب و جلو بازوها و پاهای خود، این حرکات را در برنامه راه رفتن یا دویدن خود بگنجانید.

    مراقبه ذهن آگاهی

    شما می توانید مراقبه ذهن آگاهی را در هر کجا حتی هنگام راه رفتن یا غذا خوردن تمرین کنید. نگران نباشید، بر روی آنچه که در حرکت فعلی احساس می کنید از جمله احساسات بدنی تمرکز کنید. هدف مشاهده بدون قضاوت است.

    یوگا، تای چی و چیگونگ

    این فعالیت ها آگاهی از بدن را با حرکات آرامش بخش و متمرکز ترکیب می کنند و می توانند به تسکین علائم PTSD و ضربه روحی کمک کنند.

    ماساژ

    پس از تجاوز، ممکن است از لمس شدن توسط افراد احساس ناراحتی کنید. اما لمس کردن و لمس شدن راهی مهم در بخشیدن و دریافت محبت و راحتی است. از طریق ماساژ درمانی می توانید تماس با انسان را مجددا تجربه کنید.

مرحله ۵: با دیگران در ارتباط باشید

معمولاً احساس انزوا و جدا شدن از دیگران در پی تجاوز جنسی امری عادی است. ممکن است وسوسه شوید که از فعالیت های اجتماعی و عزیزان خود کناره بگیرید. اما مهم است که با زندگی عادی و افرادی که به شما اهمیت می دهند در ارتباط باشید. حمایت افراد دیگر برای بهبودی شما حیاتی است. اما به یاد داشته باشید که پشتیبانی به این معنی نیست که شما همیشه باید در مورد آنچه اتفاق افتاده صحبت کنید. تفریح ​​و خندیدن با افرادی که به شما اهمیت می دهند می تواند به همان اندازه به درمان کمک کند.

حتی اگر فعالیت های اجتماعی را دوست ندارید در آنها شرکت کنید. با افراد دیگر کارهای “عادی” انجام دهید، کارهایی که هیچ ارتباطی با آسیب جنسی ندارند.

دوباره با دوستان قدیمی تان ارتباط برقرار کنید. اگر از روابطی که قبلاً برایتان مهم بودند عقب نشینی کرده اید، سعی کنید دوباره با هم ارتباط برقرار کنید.

دوستان جدید پیدا کنید. اگر تنها یا دور از خانواده و دوستانتان زندگی می کنید، سعی کنید با آنها ارتباط برقرار کنید و دوستان جدیدی پیدا کنید. در یک کلاس شرکت کنید یا به یک باشگاه بپیوندید تا با افرادی که علایق مشابه شما دارند ملاقات کنید، به یک انجمن فارغ التحصیلان متصل شوید یا با همسایگان و همکاران خود تماس بگیرید.

مرحله ۶: خود را پرورش دهید

بهبودی از آسیب جنسی یک روند تدریجی و مداوم است. این اتفاق یک شبه نمی افتد و همچنین خاطرات مربوط به تروما به طور کامل از بین نمی‌روند. این امر می تواند زندگی شما را گاهی دشوار جلوه دهد. اما اقدامات زیادی وجود دارد که می توانید برای کنار آمدن با علائم باقی مانده و کاهش اضطراب و ترس خود آنها را انجام دهید.

برای استراحت و بازگرداندن تعادل بدن خود وقت بگذارید. این بدان معناست که وقتی خسته هستید، کمی استراحت کنید و از وسوسه غرق کردن خود در انبوه فعالیت ها جلوگیری کنید. از انجام دادن کارهای اجباری خودداری کنید. اگر در استراحت خود مشکلی دارید، می­‌توانید از تکنیک های آرامش مانند مدیتیشن و یوگا بهره مند شوید.

در مورد رسانه ها هوشمند باشید. از تماشای برنامه ای که باعث مرور خاطرات بد یا بازگشت به گذشته شود خودداری کنید. این موارد شامل برنامه‌هایی مانند گزارش های خبری در مورد خشونت جنسی و نمایش های تلویزیونی و فیلم های صریح جنسی است. اما همچنین به طور موقت از هر چیزی که بیش از حد تحریک کننده است، از جمله رسانه های اجتماعی اجتناب کنید.

از نظر جسمانی مراقب خود باشید. درست غذا خوردن، ورزش منظم و خواب کافی همواره حائز اهمیت است، به ویژه در مواردی که آسیب دیده اید اهمیت بیشتری دارد. ورزش می تواند سیستم عصبی آسیب دیده شما را تسکین دهد، استرس را تسکین دهد و به شما کمک کند احساس قدرت و کنترل بیشتری بر بدن خود داشته باشید.

از مصرف الکل و مواد مخدر خودداری کنید. از وسوسه خود درمانی با الکل یا دارو اجتناب کنید. مصرف مواد مخدر باعث بدتر شدن بسیاری از علائم تروما، از جمله بی حسی عاطفی، انزوای اجتماعی، عصبانیت و افسردگی می شود. همچنین در درمان تداخل ایجاد می کند و می تواند در مشکلات خانه و روابط شما نقش مهمی داشته باشد.

چگونه به افراد کمک کنیم تا از پیامدهای تجاوز یا آزار جنسی بهبود یابند؟

وقتی همسر، شریک زندگی، خواهر، برادر یا یکی دیگر از عزیزان شما مورد تجاوز یا آزار جنسی قرار گرفته باشد، این امر می تواند احساسات دردناکی ایجاد کرده و لطمه سنگینی بر روابط شما وارد کند. شما ممکن است احساس عصبانیت و سرخوردگی کنید، از این که رابطه شما به وضعیت قبل خود برگردد ناامید شوید، یا حتی بخواهید از فرد متجاوز انتقام بگیرید. اما این صبر، درک و پشتیبانی شماست که عزیز شما اکنون به آن نیاز دارد، نه نمایش پرخاشگری یا خشونت بیشتر.

به عزیز خود بگویید که هنوز او را دوست دارید و به او اطمینان دهید که حمله تقصیر آنها نبوده است. کاری که نکرده و انجام نداده اند به هیچ وجه نمی‌تواند آنها را مقصر معرفی کند.

به عزیز خود اجازه دهید با هر سرعتی که خودش می‌­خواهد بهبود یابد. برای بعضی از قربانیان حمله جنسی صحبت کردن درباره آنچه اتفاق افتاده بسیار دشوار است، برخی دیگر ممکن است بخواهند بارها و بارها در مورد حمله صحبت کنند. این امر می تواند باعث شود شما به طور متناوب ناامید یا ناراحت شوید. اما سعی نکنید عزیزانتان را مجبور کنید که در موردش صحبت کنند و یا آنها را ترغیب کنید که به خاطرات گذشته واکنش نشان ندهند.

در عوض، به آنها بگویید که هر وقت خواستند صحبت کنند شما کنارشان هستید تا به حرف هایشان گوش دهید. اگر شنیدن حادثه تعرض به عزیزانتان باعث ناراحتی شما می شود، صحبت کردن با شخص دیگری می تواند کمک کند تا اوضاع بهتر شود.

عزیزان خود را برای کمک گرفتن تشویق کنید، اما تحت فشار قرار ندهید. به دنبال آسیب های ناشی از تجاوز یا آزار جنسی، بسیاری از مردم کاملاً احساس ضعف می­‌کنند. شما می توانید با فشار نیاوردن به عزیزانتان کمک کنید تا احساس قدرت خود را دوباره بازیابند. آنها را تشویق کنید که برای کمک گرفتن با تماس بگیرند، اما بگذارید آنها تصمیم نهایی را بگیرند. از فرد مورد علاقه خود بپرسید که چگونه می توانید به بهترین وجه از او حمایت کنید

    دیدگاه شما
    پربازدیدترین اخبار