طرح مسکن مهر از نوسازی بافت‌های فرسوده حمایت نمی‌کند
عضو هیات رئیسه کمیسیون عمران مجلس گفت: دولت با بسته‌های تشویقی، حمایتی و مشوق‌های مالی-تسهیلاتی شرایطی را فراهم کند تا مالکان واحدهای مسکونی واقع در بافت‌های فرسوده به نوسازی ترغیب شوند.
به گزارش زنهار از خانه ملت، آرا شاوردیان در رابطه با لزوم استفاده از ظرفیت بافت‌های فرسوده کلانشهرها برای ساخت واحدهای طرح نهضت ملی مسکن، گفت: در حال حاضر برای شهروندان تهرانی در سامانه طرح نهضت ملی مسکن، شهرهای شهرهای جدید پرند، هشتگرد، ایوانکی، پاکدشت و رباط کریم امکان ثبت نام است که البته فاصله بسیار زیادی با مرکز شهر تهران دارد و تردد افرادی که محل کارشان در مرکز پایتخت است را با مشکل جدی مواجه می‌کند.
وی ادامه داد: البته به دلیل محدودیت زمین در شهرهای نزدیک تهران امکان جانمایی زمین برای طرح نهضت ملی مسکن وجود نداشت اما آن چیزی که باید مورد توجه قرار بگیرد، وجود ۴۹۰۵ هکتار بافت فرسوده و ناکارآمد در پایتخت است که در هیچ یک از طرح های مسکن سازی حمایتی نظیر مسکن مهر و طرح اقدام ملی مسکن مورد توجه جدی قرار نگرفته این در حالی است که نوسازی بافت فرسوده ظرفیت بزرگی برای رفع مشکل مسکن پایتخت نشینان است.
این نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی با اشاره به لزوم استفاده از ظرفیت تولید مسکن در بافت‌های فرسوده و سکونتگاههای غیر رسمی اظهار کرد: با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از بافت‌های فرسوده در شهرها تحت تملک مردم قرار داشته و تعداد اندکی از آنها در اختیار دولت است؛ دولت باید با بسته‌های تشویقی، حمایتی و مشوق‌های مالی-تسهیلاتی شرایطی را فراهم کند تا مالکان واحدهای مسکونی واقع در بافت‌های فرسوده به نوسازی ترغیب شوند.
عضو هیئت رئیسه کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: بخشی از مناطق مسکونی حاشیه شهرها که به سکونتگاههای غیر رسمی اتباع بیگانه و مهاجران تبدیل شده فاقد سند رسمی است لذا ابتدا باید با کمک شهرداری ها در محلات حاشیه‌نشین، واحدها سندار شده و سپس نسبت به احیای و نوسازی آنها اقدامات لازم صورت بگیرد.
شاوردیان اضافه کرد: از طرفی بخشی از زمین‌ها و املاک و کارخانه های قدیمی نیز در محدوده بافت‌های فرسوده کاملا رها شده که باید هرچه سریع‌تر تعیین تکلیف شده و به چرخه تولید مسکن بازگردند. با توجه به اینکه توسعه خدمات شهری مانند احداث ایستگاه مترو، بی آر تی در طول زمان موجب افزایش ارزش املاک رها شده و نگهداشت چنین املاکی نیز ریسک و ضرری برای مالکان به همراه ندارد، در نتیجه اقدام جدی برای بازسازی و استفاده از ظرفیت مذکور صورت نمی‌گیرد لذا باید با تدوین طرح‌های تشویقی یا تنبیهی و اخذ مالیات از آنها، مالکان برای نوسازی و عرضه واحدها به بازار ترغیب شوند.
