خبر خوش به دیابتیها
محققان آمریکایی یک داروی خوراکی جدید برای دیابت نوع یک ساخته اند که در آزمایش های انجام شده روی موش ها، به سرعت سطح انسولین را تنظیم کرده و عملکردهای متابولیک را بازیابی و التهاب را معکوس و راه را برای پیشگیری از بیماری هموار کرد.
به گزارش زنهار؛ دیابت نوع یک زمانی شروع می شود که سیستم ایمنی فرد به سلول های بتای پانکراس حمله کرده و آنها را از بین می برد. این سلول های حیاتی مسئول تولید انسولین، هورمونی که گلوکز را به انرژی تبدیل می کند، هستند و به همین دلیل بیماران نیاز به تزریق چندین بار انسولین در روز دارند.
محققان دانشگاه ییل (Yale) آمریکا یک داروی خوراکی جدید برای دیابت نوع یک ساخته اند که در آزمایش هایی که روی موش ها انجام شد، نه تنها به سرعت سطح انسولین را تنظیم کرد بلکه عملکردهای متابولیک را بازیابی و التهاب را معکوس کرده و راه را برای پیشگیری احتمالی بیماری هموار نمود. مصرف قرص انسولین خوراکی یک روال بسیار ساده تر و کم تهاجمی خواهد بود اما متأسفانه انسولین پیش از اینکه بتواند به جریان خون برسد در معده از بین می رود.
بسیاری از دانشمندان در حال آزمایش روش های مختلفی برای کمک به باقی ماندن انسولین در این مسیر هستند.به گزارش سیناپرس،از جمله تلاش های انجام شده، پوشش های محافظ، کپسول هایی با میکروسوزن هایی که مستقیماً انسولین را از طریق مخاط معده تزریق می کنند و حتی نانوذراتی که وارد جریان خون شده و سپس تنها زمانی انسولین آزاد می کنند که سطح گلوکز بالا باشد.
به تازگی دانشمندان دانشگاه ییل یک وسیله نقلیه دارویی نانوذرات جدید ابداع کردند که نه تنها می تواند انسولین را به طور ایمن به لوزالمعده منتقل کند بلکه پوشش آن نیز دارای مزایای درمانی است.به گزارش سیناپرس، این ماده از اسید اورسودوکسی کولیک، اسید صفراوی که به طور طبیعی در بدن تولید می شود، ساخته شده که محققان آن را پلیمریزه کردند. این امر به پیوند بهتر آن با گیرندههای لوزالمعده کمک می کند، عملکردهای متابولیک را بهبود بخشیده و مهمتر از همه، حتی سلول های ایمنی سرکش را که در وهله اول سلول های بتا را تخریب می کنند، کاهش می دهد.
تارک فهمی (Tarek Fahmy) از محققان این پروژه تحقیقاتی می گوید: « این عملکرد، یک رویکرد دو جانبه است که تابولیسم طبیعی را تسهیل کرده و همچنین نقص های ایمنی را در طولانی مدت اصلاح می کند. در واقع فرد در حال درمان بیماری است در حالی که سطح انسولین را در همان زمان حفظ می کند.»
تیم مذکور، نانوذرات را روی موش های مبتلا به دیابت نوع یک آزمایش کرده و دریافتند که آنها برای بهبود سطح انسولین کار می کنند، در حالی که نانوذرات اسید صفراوی التهاب را کاهش داده و عملکرد متابولیک را بازسازی می کنند و همچنین مشخص شد، انسولینی که از طریق کپسول های خوراکی آنها تحویل داده می شود، حدود هفت برابر سریع تر از تزریق استاندارد زیر جلدی عمل می کند. به گزارش سیناپرس، نکته مهم این است که نتایج مشابهی نیز در آزمایش های روی خوک ها مشاهده شد.
با اینکه نتایج کاملا امیدوارکننده هستند، اما باید آزمایش های انسانی و بررسی های لازم انجام شود تا مشخص شود آیا انسان ها مزایای مشابهی را دریافت می کنند یا خیر.
در ضمن این تیم معتقد است از نانوذرات می توان برای حمل مولکول های دیگر نیز استفاده کرد که به طور بالقوه به درمان بیماری های دیگر از قبیل بیماری های خودایمنی، سرطان ها، آلرژی ها و عفونت ها کمک می کند.
شرح کامل این تحقیقات و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله مهندسی زیست پزشکی طبیعت (Nature Biomedical Engineering) منتشر شده و قابل مشاهده است.