با یک هورمون زنانه خارش پوستی را درمان کنید

به گزارش زنهار، زنان به طور قابل توجهی کمتر از مردان به پسوریازیس شدید (بیماری خود ایمنی صدف پوستی) مبتلا می شوند. با این حال، دلیل اصلی تفاوت های جنسیتی در این مورد همچنان نامشخص است.

 گروهی از محققان ژاپنی دریافته‌اند که هورمون زنانه استرادیول، پسوریازیس را سرکوب می‌کند و نقش محافظتی آن، زمینه‌ای برای ظرفیت درمانی آن فراهم می‌کند.

تتسویا هوندا از دانشکده پزشکی دانشگاه Hamamatsu گفت: نتایج ما نه تنها مکانیسم‌های مولکولی تفاوت‌های جنسیتی در پسوریازیس را نشان می‌دهد، بلکه به ما کمک می‌کند نقش فیزیولوژیکی استرادیول را درک کنیم.

این گروه از موش های ناک اوت شرطی شده (مدل های حیوانی دستکاری شده ژنتیکی که در آن یک ژن خاص در یک بافت خاص یا بر اساس القاء غیرفعال می شود و محققان می توانند عملکرد یک ژن خاص در طول زمان یا حذف بافت خاص را برای مطالعه مکانیسم های بیماری انسانی درک کنند). آزمایش شده با برداشتن تخمدان ها اما غنی شده با مکمل های استرادیول یا دارونما.

برخلاف موش های نوع وحشی، موش های ناک اوت شرطی شده بدون استرادیول طبیعی تخمدان علائم التهاب شدید پوستی را نشان دادند.

وقتی استرادیول داده شد، موش‌ها سیتوکین‌های IL-17A و IL-1β را تولید کردند (کلاسی از مولکول‌های پروتئین محلول در آب که از سلول‌های مختلفی ترشح می‌شوند، عمدتاً در پاسخ به یک محرک، و مسئول انتقال پیام‌ها بین سلول‌ها هستند. در سلول های ایمنی نوتروفیل (نوعی گلبول سفید که به ترمیم بافت آسیب دیده و عفونت کمک می کند) و ماکروفاژها (گروهی از سلول های فعال در سیستم ایمنی بدن انسان) معکوس شد و التهاب را کاهش داد. این اثر در نوتروفیل های انسانی در شرایط آزمایشگاهی نیز مشاهده شد.

چیزی که برای محققان جالب بود این بود که چگونه فقدان گیرنده های استروژن در سلول های ایمنی باعث می شود استرادیول در برابر سیتوکین ها بی اثر شود.

محققان نتیجه گرفتند که این یافته ها نشان می دهد که استرادیول با تنظیم سلول های نوتروفیل و ماکروفاژها التهاب پسوریازیس را سرکوب می کند.

این یافته ها در مجله آلرژی و ایمونولوژی بالینی در مقاله ای با عنوان “استرادیول پسوریازیس را در موش ها با تنظیم عملکرد نوتروفیل ها و ماکروفاژها سرکوب می کند” منتشر شد.