این داروها بیماران کرونایی را می‌کُشد!
آنچه ما از روند مرگ های کرونایی در کشور شاهد هستیم، نشان می دهد که تجویزهای پی در پی داروهای ضد التهاب برای بیماران بستری در بخش های آی سی یو، در بعضی موارد به مرگ آنها ختم می شود.
به گزارش زنهار؛ بعد از اینکه تزریق دگزا و رمدسیویر در بیماران بستری جواب نمی‌دهد و همچنان بدحال هستند، تجویز داروهای دیگر آغاز می‌شود و دلیل آن هم، نبود گایدلاین مشخص برای درمان بیماری کرونا است. از همین رو، بعضاً شاهد تجویزهای سلیقه‌ای در بین متخصصین عفونی و…، برای بیماران ICU هستیم که پاسخگویی بدن بیماران به داروها نیز متفاوت است.
شاید از ابتدای شیوع کرونا تا کنون، بارها این جملات را شنیده باشیم که بیمار با ۹۰ درصد درگیری ریه از ICU بیرون آمده و مرخص شده است و بیمار دیگری با ۳۰ درصد درگیری ریه، بعد از گذشت یک ماه بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، فوت شده است.
در این شرایط است که از خود سوال می‌کنیم، چرا چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد و ما شاهد مرگ بیمارانی هستیم که انتظار می‌رفت به سلامت ترخیص شوند.
ایلاد علوی فوق تخصص بیماری‌های عفونی بیمارستان لقمان حکیم و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به اینکه ابتلاء به کرونا و دیگر شرایط محیطی باعث می‌شود تا در بدن یک پدیده مرموز به نام «طوفان سیتوکین» فعال شود، گفت: در این وضعیت، سیستم ایمنی بدن دچار اختلال می‌شود و در کنار حمله به سلول‌های عفونی، به سلول‌های سالم نیز حمله می‌کند.
وی با عنوان این مطلب که پزشکان ناگزیرند برای کاهش حملات شدید ناشی از کرونا، داروهای ضد التهاب همانند دگزامتازون، بتامتازون، هیدروکورتیزون و پردنیزولون با مقدار بالا و طولانی مدت تجویز کنند، ادامه داد: این کار باعث تضعیف قدرت دفاعی بدن و در مقابل افزایش سطح قند می‌شود و به این ترتیب محیط مناسبی برای رشد قارچ‌ها فراهم می‌آید.
در همین حال، مصطفی قانعی متخصص ریه، به داروی «تِمزیوا» که برای بیماران بد حال تجویز می‌شود، اشاره کرد و گفت: ما می‌بینیم برای بیمارانی که اکسیژن خوب دارند این دارو استفاده می‌شود و مصرف این گونه داروها باعث رشد عفونت‌های قارچی می‌شود.
وی افزود: این فرمول را باید پزشکان رعایت کنند و فقط در حد دستورالعمل با بیماران رفتار کنند یعنی اینکه اصل علمی رعایت شود.
قانعی گفت: در مطالعه‌ای جهانی در ۴۰۵ بیمارستان به ۱۱ هزار و ۳۳۰ بیمار داروی رمدسیویر داده شد که نتیجه آن این بود که در بهبود بیماران تأثیر کمی داشته و یا اصلاً تأثیری نداشته است.
وی افزود: بر اساس همین تحقیقات رمدسیویر حتی بر کاهش تعداد و بار ویروس در بیماران هم تأثیری نداشته است. این دارو هیچ اثری هم بر کاهش مرگ ومیر بیماران کووید ۱۹ نداشته است.
این متخصص ریه گفت: ویروس بیماران کووید ۱۹ را نمی‌کشد آنچه بیماران را می‌کشد تورم و التهاب ریه و کاهش اکسیژن است بنا بر این اکسیژن، داروهای ضد انعقاد و کورتیکواستروئید و دگزامتازون است که می‌تواند التهاب ریه را کم کند اما نباید بی محابا و بی رویه و بی توجه به عفونت تجویز شود، زیرا سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند.
وی افزود: پزشکان باید بر اساس شواهد متقن دارو تجویز کنند و نباید طوری باشد که هر کس هرچه خواست به هر میزان تجویز کند.
شاید یکی از مهم‌ترین چالش‌های پزشکی در مقابله با کرونا در جهان، نبود یک برنامه مدون و مشخص درمانی باشد که باعث شده است از ابتدای شروع پاندمی در دنیا، شاهد ارائه انواع مختلفی از درمان‌های دارویی باشیم که بعضاً در طول این مدت، از پروتکل درمان حذف شده اند و داروهای دیگری جایگزین شده است.
این وضعیت، دست به دست هم داده تا شاهد تجویزهای سلیقه‌ای باشیم و در نتیجه آن، عوارض همین داروهای ضد التهاب، جان بیماران را می‌گیرد، بدون اینکه عمدی در کار باشد. اما، خب وضعیت جسمانی برخی بیماران در برابر داروهای ضد التهابی که دریافت می‌کنند، به گونه‌ای نیست که تاب مقاومت داشته باشد و در نتیجه، وضعیت بدنی بیمار رو به تحلیل می‌رود و به مرحله‌ای می‌رسد که نمی‌توان کاری برای او انجام داد.
مسعود مردانی متخصص بیماری‌های عفونی، در واکنش به تجویز دگزامتازون برای بیماران کووید ۱۹، گفت: تأثیر دگزامتازون در اوایل بیماری کرونا منفی و مصرف خودسرانه آن خطرناک است. در اوایل بیماری، زمانی که ویروس در حال تکثیر شدن در بدن است تزریق دگزامتازون می‌تواند به تکثیر ویروس کرونا شدت بدهد. بنابراین در این مرحله هیچ پزشکی حق ندارد کورتن تجویز کند و اگر پزشکی اقدام به تجویز کورتن در مرحله ابتدایی بیماری کند، او را بازخواست می‌کنیم.
وی افزود: اما در مرحله التهابی دگزامتازون توانست جان انسان‌های زیادی را نجات دهد و ما هم اکنون در بیمارستان‌ها این دارو را تجویز می‌کنیم.