از لاریجانی انکار، از اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها اصرار!
علی لاریجانی به این درک رسیده است که ائتلاف با اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها هم جایگاهش در حاکمیت را متزلزل می‌کند و هم سرمایه اجتماعی‌اش را از بین می‌برد.
به گزارش زنهار، اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها می‌کوشند علی لاریجانی را جذب خود کنند. آنها سعی می‌کنند تعریفی از لاریجانی ارائه دهند که نزدیک به خودشان باشد و البته به استقبال سخنان او می‌روند؛ از جمله همین واژه خالص‌سازی که بعد از آنکه لاریجانی به کار برد، اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها هم آن را تکرار کردند. اما چرا؟ برای چه اصلاح‌طلبانی که در انتخابات 1400 یکسره می‌گفتند ما حتی به لاریجانی هم رضایت نمی‌دهیم و می‌خواهیم با هویت اصلاح‌طلبی خود وارد انتخابات شویم، اکنون مدام به سمت لاریجانی پالس مثبت می‌فرستند که هم‌سفره ما باش؟ و چرا اعتدالی‌ها یعنی طیف نزدیک به روحانی در کنار تمایل به ائتلاف مجدد با اصلاح‌طلبان همه تلاشش را می‌کند که لاریجانی را نیز با خود همراه کند؟ علی لاریجانی برای این دو طیف یعنی اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها چه دارد که این همه دنبالش هستند؟
علی لاریجانی نیرویی میانه‌رو است که هنوز بر خلاف دو طیف مذکور نزد حاکمیت و مردم اعتباری دارد. اصلاح‌طلبان که سرمایه اجتماعی سابق خود را دارا نیستند می‌خواهند با تکیه بر لاریجانی وارد انتخابات شوند تا بتوانند با حمایت او نیروهای خود را وارد مجلس کنند. به نظر می‌رسد آنها بیشتر می‌خواهند از مقبولیت سیاسی-حاکمیتی او استفاده کنند اما طیف اعتدال صرفا دنبال سرمایه اجتماعی است زیرا این طیف مطلقا پایگاه اجتماعی ندارد و برای اعتدالی‌ها بسیار ایده‌آل است که هم با اصلاح‌طلبان و هم با طیف لاریجانی به ائتلاف برسند اما هر دوی این ائتلاف‌ها برای لاریجانی می‌تواند بسیار مخرب باشد زیرا آورده‌ای برای او نخواهد داشت؛ البته که خود لاریجانی هم به این درک رسیده است که هیچ پالس مثبتی به اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها نمی‌فرستد زیرا لاریجانی اگر با هر یک از این دو طیف شناخه شود، هم جایگاه سیاسی‌اش نزد حاکمیت متزلزل می‌شود و هم سرمایه اجتماعی‌اش را از دست می‌دهد و به همین دلیل است که او سعی می‌کند بار دیگر خود را به پایگاه سنتی‌اش یعنی اصولگرایی نزدیک کند و اگر بنا به ائتلاف باشد، او تمایل دارد که ائتلافی درون جریانی با اصولگرایان داشته باشد.
