آیا اضطراب می‌تواند منجر به درد‌های جسمانی شود؟
اضطراب طولانی‌مدت و مزمن ممکن است باعث تنش عضلانی، سردرد، درد قفسه سینه، مشکلات گوارشی (مانند معده درد یا اسهال)، و حتی درد مفاصل شود.
به گزارش زنهار، این علائم به دلیل واکنش‌های فیزیکی بدن به استرس و افزایش سطح هورمون‌هایی مثل آدرنالین و کورتیزول رخ می‌دهند.
اضطراب می‌تواند سیستم ایمنی و گوارشی را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به مشکلات متعددی شود. برخی از رایج‌ترین درد‌ها و علائمی که ممکن است در اثر اضطراب تجربه شوند عبارتند از: تنش و درد عضلانی: اضطراب معمولاً باعث انقباض و تنش عضلانی در نواحی مختلف بدن می‌شود، به‌ویژه در ناحیه گردن، شانه‌ها و پشت. این تنش مداوم می‌تواند منجر به درد مزمن و سفتی عضلات شود. سردرد: سردرد‌های تنشی و میگرنی می‌توانند ناشی از اضطراب باشند.
استرس و نگرانی باعث افزایش فشار در عضلات سر و گردن می‌شود که به سردرد منجر می‌گردد. درد قفسه سینه: اضطراب ممکن است با احساس فشار یا درد در قفسه سینه همراه باشد که گاهی با حملات قلبی اشتباه گرفته می‌شود.
این درد معمولاً ناشی از تنش عضلانی و تنفس سریع و عمیق است. مشکلات گوارشی: اضطراب می‌تواند دستگاه گوارش را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
علائمی مانند دل‌درد، تهوع، اسهال یا یبوست و سندروم روده تحریک‌پذیر (IBS) ممکن است در افراد مضطرب رخ دهد. درد مفاصل و عضلات: اضطراب می‌تواند به درد‌های مفصلی و عضلانی در بدن منجر شود.
این نوع درد بیشتر در ناحیه گردن، کمر و مفاصل بزرگ مانند زانو‌ها احساس می‌شود. تپش قلب و افزایش ضربان قلب: اضطراب باعث می‌شود بدن وارد حالت «جنگ یا گریز» شود که منجر به افزایش ضربان قلب، تپش قلب و حتی درد قلبی می‌شود. این حالت می‌تواند ترسناک باشد و احساس درد و ناراحتی در قفسه سینه ایجاد کند. درد معده و مشکلات گوارشی: اضطراب می‌تواند باعث ترشح بیش از حد اسید معده شود و درد‌های معده یا سوزش سر دل ایجاد کند.
برخی افراد دچار سوء‌هاضمه یا تهوع نیز می‌شوند. این علائم جسمانی معمولاً نتیجه ارتباط پیچیده‌ای بین ذهن و بدن است. زمانی که فردی دچار اضطراب شدید یا طولانی‌مدت می‌شود، سیستم عصبی سمپاتیک بدن بیش از حد فعال می‌شود و می‌تواند منجر به این درد‌ها و ناراحتی‌ها گردد. برای کاهش درد‌های جسمانی ناشی از اضطراب، می‌توان اقداماتی انجام داد که شامل تکنیک‌های روانی، فیزیکی و تغییرات سبک زندگی هستند. در ادامه به برخی از این روش‌ها اشاره می‌کنیم: تمرینات تنفسی: استفاده از تکنیک‌های تنفس عمیق می‌تواند به آرامش سیستم عصبی کمک کند.
به‌عنوان مثال، تمرین تنفس ۴-۷-۸ (۴ ثانیه تنفس، ۷ ثانیه نگه‌داشتن نفس، ۸ ثانیه بازدم) می‌تواند مفید باشد. مدیتیشن و ذهن‌آگاهی: مدیتیشن و تمرینات ذهن‌آگاهی (Mindfulness) می‌تواند به کاهش اضطراب و تنش‌های جسمانی کمک کند. این تکنیک‌ها به فرد کمک می‌کنند تا بیشتر در لحظه حال حضور داشته باشد و از افکار منفی دور شود. ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم، مانند پیاده‌روی، دویدن، یوگا یا ورزش‌های هوازی، می‌تواند به بهبود روحیه و کاهش تنش‌های عضلانی کمک کند. ورزش باعث ترشح هورمون‌های خوشحال‌کننده مانند اندورفین می‌شود.
ماساژ درمانی: ماساژ می‌تواند به کاهش تنش عضلانی و درد کمک کند. ماساژ می‌تواند احساس آرامش و راحتی را در بدن ایجاد کند. خواب کافی: خواب کافی و باکیفیت برای سلامت جسمی و روانی بسیار مهم است. تلاش برای ایجاد یک روتین خواب مناسب و محیط خواب آرام می‌تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند. رژیم غذایی سالم: مصرف غذا‌های مغذی و متعادل می‌تواند تأثیر مثبت بر سلامت جسمی و روانی داشته باشد.
از مصرف کافئین و قند‌های اضافه خودداری کنید، زیرا این مواد می‌توانند اضطراب را افزایش دهند. تکنیک‌های مدیریت استرس: یادگیری تکنیک‌های مدیریت استرس، مانند خودآگاهی و تعیین اولویت‌ها، می‌تواند به کاهش اضطراب و درد‌های جسمانی کمک کند. مشاوره و درمان روانی: در صورت شدید بودن اضطراب و درد‌های جسمانی، مراجعه به یک روانشناس یا مشاور می‌تواند بسیار مؤثر باشد.
درمان‌های شناختی-رفتاری (CBT) و سایر روش‌های درمانی می‌توانند به فرد کمک کنند تا الگو‌های فکری منفی را شناسایی و تغییر دهد.
داروها: در موارد شدید، پزشک ممکن است دارو‌هایی را تجویز کند که به کاهش اضطراب و درد‌های جسمانی کمک کند. این موضوع نیاز به مشورت با پزشک دارد. خودمراقبتی: به خودتان زمان دهید تا استراحت کنید و به فعالیت‌هایی که از آنها لذت می‌برید، بپردازید.
این فعالیت‌ها می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند. اگرچه این روش‌ها می‌توانند مفید باشند، اما مهم است که هر فرد به‌طور خاص روش‌هایی را که برای او مؤثر است، شناسایی کند.
در صورتی که درد‌ها یا اضطراب شما ادامه داشته باشد یا تشدید شود، حتماً به یک متخصص مراجعه کنید.
