این بیماری بیشتر در کمین تهرانیهاست!
شهروندان تهرانی نسبت به سایر شهرها بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های روحی و روانی هستند
به گزارش زنهار؛ سوده نجفی عضو هیات رییسه شورای شهر تهران و کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران در یادداشتی ابراز داشت:
بشر به واسطه زندگی اجتماعی که دارد همواره با انواع مشکلات مواجه بوده که بخشی از این مشکلات فارغ از جسم جنبه روانی دارد و سلامت روح افراد را تهدید میکند. بیماریها همواره با افزایش مشکلات و شدت و توان مقاومت افراد در برابر آنها به مراتب رویکرد پیچیده و گستردهای داشته است و همین گستردگی ابتلا، ضرورت بررسی چگونگی مقابله با بیماری را توجیه میکند.
بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی سلامت یعنی نداشتن هیچگونه مشکل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت جسمانی برای هر فرد جامعه است که این به معنی فقدان بیماری و ناتوانی فیزیکی نیست.
در جامعه امروز خصوصا در سالهای اخیر به دلیل شیوع و همهگیری ویروس کرونا و اعمال محدودیتها و محرومیتهای اجتماعی به صورت ناخواسته سبکزندگی افراد جامعه تغییر کرده است و به موازات این تغییرات بسیاری از مشکلات روحی و روانی که ریشه در انزوا، تنهایی، استرس، فشار روانی و دوری از اجتماع را دارد در میان افراد مختلف بدون مطرح بود سن و جنسیت ریشه دوانده و روان آنان را درگیر بیماری کرده است. به گونهای که نهادی مانند خانواده و برخی نهادهای دیگر که به صورت غیرمستقیم به سلامت روان افراد کمک میکردند در شرایط فعلی تا اندازه زیادی تاثیرگذاری خود را از دست دادهاند و از این رو ضرورت دریافت خدمات مشاورهای و روانشناختی در جامعه به شدت افزایش پیدا کرده است.
اما نکته حائز اهمیت این است که هنوز در ارگانها و سازمانهای اجرایی جامعه برنامههای مدون و تاثیرگذار برای آگاهی و آموزش شهروندان از آسیبهای بیماریهای روحی و روانی و اهمیت این موضوع و ارتباط آن با سلامت جسم تعریف نشده است و یکی از دغدغه های ما در کمیته سلامت شورای اسلامی شهر تهران بر این موضوع معطوف است تا با وجود وجود فشارها و استرسهای ناشی از زندگی روزمره، برنامههای کاربردی و عملیاتی در حوزه سلامت از سوی مدیریت شهری در نظر گرفته شود که علاوه بر توجه به جسم دربرگیرنده سلامت روح، روان و سلامت اجتماعی و فرهنگی شهروندان نیز باشد.
شهروندان تهران به دلیل عوامل متعدد و برخی آمارهای ارائه شده نسبت به سایر شهرها بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های روحی و روانی هستند که از این رو انتظار می رود وزارت بهداشت و سازمان نظام روانشناسی و مشاوره نیز برنامه ریزی جدی و عملیاتی در این زمینه داشته باشند.