لوکیتای مغموم دیشب را همراه با یک ملت گریست

به گزارش زنهار؛ چشم‌های او از دقیقه ۸۱ تا پایان دیدار مقابل آرژانتین و حرکت به سمت رختکن همه چیز را نشان می‌داد و مشخص می‌کرد جایزه بهترین بازیکن جهان و افتخارات متعدد با رئال مادرید او را قانع نکرده و قصد داشت چهار سال پس از تجربه نایب‌قهرمانی، این بار کاپ طلایی جام جهانی را بالای سر ببرد و وداع باشکوهی داشته باشد، اما حالا با حسرت به روزهای پایان دوران ملی خود می‌رسد.

لوکا مودریچ چهار سال قبل در کنار اینکه دو گل حساس در جام جهانی زد و یک پاس گل داد، بهترین بازیکن تیمش برای رسیدن به فینال بود ولی دیگر این توان را نداشت تا به تنهایی کار را در دیدار پایانی برابر فرانسه دربیاورد و صاحب جام شود، اما این بار در قطر امید زیادی داشت تا همراه تیم با کیفیتی که دارند، به این مهم دست یابد که سد مسی به او خورد!

مودریچ با اینکه دقت پاس بالا و لمس توپ زیادی در دیدار نیمه نهایی داشت، اما هافبک‌های آرژانتین به ویژه انزو فرناندز حتی یکبار هم اجازه شوت‌زنی و خلق موقعیت جدی به او ندادند

کرواسی با رهبری مودریچ در یک رقابت نفسگیر با بلژیک و پایین‌تر از مراکش، تیم دوم جدول مرحله گروهی شد و در دو جدال نزدیک و حساس دیگر در پنالتی‌ها ژاپن شگفتی‌ساز و برزیل مدعی را حذف کرد، اما دیگر آلبی سلسته اجازه نداد آنها یکه‌تازی کنند و کاپیتان‌شان در وسط زمین جولان بدهد تا از کار انداختن لوکیتا، با پایان شگفتی‌سازی کروات‌ها همراه شود.

مودریچ بدون گل زده یا پاس گل هفت مسابقه در جام جهانی ۲۰۲۲ را تمام کرد و خاطره تلخی از دیدار با آرژانتین برای او ماند، اما با این وجود ۸۹ هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه لوسیل وقتی تابلوی تعویض در دقیقه ۸۱ برای او بالا رفت، همزمان بازیکنی که در حال اشک ریختن بود را تشویق کردند.

مودریچ وقتی گل سوم را وارد دروازه تیمش دید و شکل بازی را یک‌طرفه به سمت آرژانتین، دیگر توان قبلی را هم برای رقابت نداشت و پس از اعلام برای تعویض، با چشمانی اشک‌بار با لوورو مایر دست داد و زمین را ترک کرد

با این حال که کرواسی از رسیدن به فینال باز مانده، اما نمی‌توان نقش او را در رسیدن کرواسی به نیمه نهایی جام جهانی انکار کرد و بدون تردید اگر نمایش تاثیرگذارش در میانه زمین نبود، تیم زلاتکو دالیچ شاید در همان مرحله گروهی هم پایین‌تر از بلژیک قرار می‌گرفت و نمی‌توانست بالا بیاید ولی عملکرد کاپیتان کاری کرد تا دوباره کروات‌ها خود را در مرحله حذفی ببینند و پله پله بالا بیایند.

مودریچ با وجود اینکه در بازی یک‌هشتم نهایی جام جهانی یکی از بهترین‌های کرواسی برای جبران گل خورده مقابل ژاپن و بازگشت به جام بود، اما در ضربات پنالتی حضور نداشت و در جریان مسابقه آنقدر خسته شد که دالیچ به اجبار او را از زمین بیرون کشید ولی دوباره در یک‌چهارم یک نمایش درخشان داشت.

تمام بازیکنان ذخیره کرواسی هم مثل تماشاگران ورزشگاه لوسیل برای مودریچ ایستادند و به کاپیتان گریان تیم‌شان دلداری دادند و او را تشویق کردند

لوکیتا در تقابل با برزیل مثل همه بازی‌هایی که در قطر انجام داد، نه گل زد و نه پاس گل داد، اما آنقدر میانه میدان پرتلاش، دونده و جنگنده بود که اجازه نداد هافبک‌های خلاق حریف بازی‌سازی انجام بدهند و موقعیت‌های پرشماری به وجود بیاورند تا کار به ضربات پنالتی کشیده شود و مودریچ هم یکی از حساس‌ترین ضربات را در سومین پنالتی تبدیل به گل کند و نقش مهمی در صعودشان به نیمه نهایی داشته باشد.

بازی موثر در وسط زمین و پاس‌های دقیق پرشمار کاری بود که لوکیتا برابر آرژانتین انجام داد، اما یک تفاوت عمده با همه بازی‌های او موجب شد تا دالیچ برخلاف دیگر مسابقات حساس او را تا پایان ۹۰ دقیقه در زمین نگه ندارد. مودریچ ۱۲ بار مقابل یاران مسی توپ لو داد که یکی از آنها منجر به ایجاد ضدحمله و پنالتی برای حریف شد تا مشخص شود اگر او هم سرحال نباشد، کروات‌ها به موفقیت نمی‌رسند.

شدت ناراحتی لوکیتا به حدی بود که او تا چند دقیقه پس از تعویض هم روی نیمکت اشک می‌ریخت و نمی‌توانست بازی را ببیند

مودریچ که یک بازی دیگر در مرحله رده‌بندی تا آخرین جام جهانی عمرش فاصله دارد، در میان تشویق ۸۹ هزار نفری تماشاگران دو تیم در ورزشگاه لوسیل زمین را ترک کرد و پس از اینکه با دالیچ دست داد، با چشمانی اشکبار روی نیمکت نشست و کاور را روی صورت خود گرفت تا مشخص نشود تا چه اندازه ناراحت است.

حالا بهترین اتفاق برای مودریچ در آخرین مسابقه‌اش در جام جهانی و شاید آخرین بازی ملی، رسیدن به برنز جام جهانی است و این شاید اتفاق خوشایندی برای لوکیتا در پایان کارش در کرواسی باشد.

آخرین بازی او در یک جام جهانی شنبه آینده ۱۷ دسامبر ساعت ۱۸:۳۰ در ورزشگاه بین‌المللی خلیفه در دوحه، مقابل تیمی خواهد بود که در نیمه نهایی دوم(بین فرانسه و مراکش) شکست می‌خورد.

دوماگوی ویدا، مدافع یکی از هم‌دوره‌ای‌های مودریچ در تیم ملی بوده و در جام جهانی ۲۰۱۸ یکی از مهره‌های ثابت این تیم؛ او که در قطر حتی یک دقیقه هم فرصت بازی پیدا نکرده روی نیمکت کاپیتان تیمش را آرام می‌کرد و او را در آغوش گرفت

چشم‌ها، حالت لب‌ها و چین و چروک‌های روی صورت در پایان مسابقه، حال مودریچ را بهتر از هر چیز نشان می‌داد

مودریچ در تمام تقابل‌های قبل با مسی این چنین او را شاد ندیده بود؛ در حدی که کاپیتان حریف حتی متوجه حضور لوکیتای مغموم در کنارش نشد و خوشحال از رسیدن به فینال بود

دو هافبک خلاق جام که تیم‌شان را تا جمع چهار تیم برتر جام رسانده بودند، مثل زمان بازی‌ها که در خط میانی کنار هم بازی می‌کردند، مشغول تماشای جشن صعود آرژانتینی‌ها بودند. مودریچ و متئو کوواچیچ مثل جریان بازی‌ها، در غم شکست هم کنار دیده شدند

آرام‌ترین حالت مودریچ از لحظه تعویض تا زمانی که به رختکن برود، لحظه تشکر او از تماشاگران کروات بود که بیشترشان پشت دروازه این تیم حضور داشتند

و این تصویر دردناک از کاپیتان تیم ملی کرواسی شاید تا سال‌ها در ذهن هواداران‌اش بماند؛ وقتی او از پیراهن خود برای نشان ندادن اشک‌هایش استفاده می‌کرد و به سمت رختکن می‌رفت

جدا از رویاهایی که برای رسیدن به جام در سر داشت، او شکست برابر آرژانتین را وقتی در زمین بود، پذیرفت و در تونل ورزشگاه لوسیل که تصویر چهره آشفته‌اش به ثبت رسید، شاید به این فکر بود که چطور به هم‌تیمی‌هایش روحیه بدهد تا رده‌بندی را نبازند و بدون دستاورد جام جهانی را تمام نکنند